Dit is een vervolg op het artikel over wat er aan de hand is met mijn stembanden. Klik hier om dat verslag te lezen.

Het is al een tijdje geleden dat ik jullie heb verteld over hoe het met mijn stem gaat. Dit komt omdat er niet zo veel is gebeurd, maar aan de andere kant ook weer wel. Ik had in het vorige verslag verteld dat dé operatie na de feestdagen zou plaatsvinden, maar dit is helemaal niet waar, anders was ik nu zelfs al genezen van de operatie. Ik, mijn ouders en iemand van het ziekenhuis hadden besloten dat ik eerst weer logopedie moest gaan volgen, en met die logopediste een plan moest opstellen voor wanneer de operatie zou gaan plaatsvinden. Dit heb ik gedaan, ik volg nu logopedie en we hebben een plan opgesteld.

Mijn logopediste zit best ver weg van waar ik woon, maar het is het allemaal waard, gelukkig is het ook wel een leuk stuk om te fietsen. Voor diegenen die niet weten wat een logopedist is: Een logopedist doet oefeningen met zijn of haar 'patiënten' om de spraak of stem beter te laten klinken. Het ziekenhuis, ik en mijn ouders weten al dat logopedie niet heel veel helpt voor mijn stem, maar het is een goede opvulling voor dat de operatie gaat plaatsvinden. Ook is het goed voor mijn zelfvertrouwen, en ik heb wel altijd het gevoel dat mijn stembanden wat 'rustiger' zijn geworden als ik terug ben van de logopediste. Mijn logopediste is ook een soort van psycholoog voor mij, we praten vaak over wat mijn stem met mijn sociale leven doet. Ze heeft ook nog een keer heel goed uitgelegd wat er nou met mijn stem aan de hand is. Omdat het voor mij nét iets duidelijker werd waarom mijn stem zo hees is, zal ik aan jullie vertellen wat zij zei; Ze zei dat omdat er dus groefjes in mijn stembanden zitten, mijn stembanden niet kunnen trillen zoals bij andere mensen. Mijn stembanden moet dus extra hun best doen, en daarom klinkt het hees.

Elke maandag ga ik naar mijn logopediste. Zoals ik al zei heb ik met haar gepraat over de operatie en wanneer die gaat plaatsvinden. Het plan gaat als volgt: Als mijn ouders het er volledig mee eens zijn en er plek is in het ziekenhuis, wordt ik geopereerd als de meivakantie begint. Dit is een perfect moment, want na de operatie heb ik twee weken om uit te rusten, en net als school weer begint kan ik weer een beetje meer praten. Het herstellen van mijn stembanden na de operatie duurt ongeveer 7 weken, geen jaar dus, zoals ik in een ander verslag vertelde. Dit is alleen het geval als ik niks aan mijn stem zou doen na de operatie, maar na de operatie ga ik twee keer per week naar mijn logopediste en moet ik héél veel oefeningen doen.

Vanaf de tweede week na mijn operatie, mag ik weleens praten, maar ik moet vier keer per dag rust houden. In de derde week mag ik twee keer per dag een uur niet praten. Ik mag tijdens deze weken ook niet bellen, schreeuwen, fluisteren, enzovoort. Vanaf ongeveer de vierde of halverwege de vijfde week mag ik harder gaan praten, (roepen en zo) en mag ik telefoontjes plegen. Vanaf de zesde week mag ik vrijwel alles weer en in de zevende week gaan we kijken of ik ook zou kunnen zingen met mijn stem!

Als ik geluk heb is mijn stem nog vóór de zomervakantie genezen en kan ik lekker zonder zorgen en misschien een veel minder hese stem op vakantie. Volgende week maandag gaat mijn moeder of vader mee naar mijn logopediste en gaan we kijken of zei het ook 100% eens zijn met ons plan. (Ik heb hun er natuurlijk wel over verteld.) Ook gaan mijn ouders dan waarschijnlijk een afspraak maken bij het ziekenhuis. Ik hoop echt dat het allemaal volgens plan gaat lopen, ik ben zo zenuwachtig! Die 7 weken genezing worden tough weeks, maar ik heb het er écht voor over.

Afbeelding(en): WeHeartIt