Brief aan mijn toekomstige ik (en een 2016-terugblik)

Hoi lieve Romana, Het is vandaag 30 december 2016. Morgen is het oudjaarsdag en dan begint 2017. Time fucking  flies. Morgen moet ik ook w...

Hoi lieve Romana,

Het is vandaag 30 december 2016. Morgen is het oudjaarsdag en dan begint 2017. Time fucking flies. Morgen moet ik ook werken van 12:00 tot 18:00, bij C&A. Best lang, maar ik verdien er wel lekker geld mee. Geld dat ik een beetje nodig heb de laatste paar maanden, want hoewel ik nog nooit tekort ben gekomen, ga ik er meestal wel sneller doorheen dan gedacht. Het is momenteel lekker kerstvakantie; iets waar ik echt aan toe was en ook zeker van geniet. Gister had ik een hele gezellige avond met met vriendinnen en vandaag heb ik eigenlijk gepland om zo weinig mogelijk dingen te doen (al staan er wel een aantal dingen op de planning).
De laatste tijd ben ik best wel bezig met wat ik in hemelsnaam na mijn huidige opleiding wil gaan doen (want ik doe nu redactioneel medewerker, loop het laatste jaar stage en het is hartstikke leuk). Af en toe krijg ik het er bijna benauwd van, want waar ga ik studeren - in Utrecht, Breda (liever niet) of blijf ik in Rotterdam? - en wat ga ik doen - ga ik toch voor de studie grafisch vormgeving met pittige toelatingseisen of kies ik iets wat 'makkelijker' is? Zulke lastige keuzes die ik moet maken (zo voelt het tenminste) en nu ik het zo opschrijf, krijg ik het spontaan weer Spaans benauwd. Gelukkig heb ik nog tot mei. Alhoewel, zoals ik al zei, time flieees...
Hopelijk heb je, toekomstige ik, iets gekozen wat bij me past en waar ik later mijn baan van zou willen maken. Ik hoop ook dat je het allemaal goed voor elkaar hebt. Een goed geldbedrag op de bank (hiervoor zou ik vandaag de dag iets meer op m'n geld moeten letten, misschien), een lieve (m'n huidige?) vriend, een lieve hond (love dogs) en uiteraard een leuk appartement of klein huisje. Mét de keuken die ik een paar weken geleden in de Ikea zag en verliefd op werd. En kinderen komen dan later wel. Eerst nog reizen. Echt zoveel mogelijk van de wereld zien.


Xabia, Spanje

2016 was me eigenlijk een verschrikkelijk chill jaar. Voor mij persoonlijk dan, want er is een hoop gebeurd waar de wereld niet zo blij mee is/was. En ook verschrikkelijke dingen, zoals aanslagen en oorlogen die maar niet stoppen. Verder zijn er bizar veel bekende artiesten dood gegaan, heeft 2016 even bizzare trends op haar naam staan en is Trump president van Amerika geworden. Oh, boy. Maar goed, voor mij persoonlijk was het dus best een goed jaar.

School verliep van januari tot eind juni gewoon op rolletjes. Ik deed leuke projecten, haalde goede cijfers en had het best naar m'n zin. In die periode ging ik veel weg met vrienden, deed ik heel veel leuke dingen en leerde ik een aantal nieuwe mensen kennen (die ik nu eigenlijk helemaal nooit meer zie, maar goed). In de zomer ging ik voor het eerst in m'n leven (dit klinkt zo dramatisch) naar Spanje, voor drie weken lang. Mijn vader en Esther hadden daar een villa gehuurd, met prachtig uitzicht op de zee. Tijdens die vakantie heb ik onwijs veel mooie plekjes gezien, toffe dingen gedaan en heb ik veel over mezelf geleerd (op een strandvakantie, ja echt). Op één avond ben ik ook flink op mijn plek gezet. En terecht. In de zomer ben ik ook een weekje in Nederland op vakantie geweest, waarin ik ontdekte dat Venlo echt een bijzonder saaie stad is.
Na de zomer begon ik met veel enthousiasme aan mijn stage. Ook ging in september trouwens m'n soort van/halve/bijna relatie (of wat het dan ook was) uit en het duurde verdomd lang voordat ik daar overheen was. Maar goed, het mocht mijn verjaardag, die een week later plaatsvond, niet verpesten. Ik werd 19 en vierde het klein met twee van m'n beste vriendinnen met een high tea. Het was echt een super dag en ben onwijs dankbaar voor diegene die daarvoor gezorgd hebben. Liefde.

September liep naadloos over in oktober en toen kwamen met opa en oma wel met een héél leuk voorstel: of ik  drie weker later met hen mee wilde naar Italië om de familie weer te zien, samen met m'n moeder. Natuurlijk zei ik ja, en in de voorafgaande weken heb ik onwijs hard m'n Italiaans geoefend. Met succes. Van 15 tot en met 22 oktober was ik in Varese en heb ik heel veel familie gezien. En ze zijn allemaal zo ontzettend lief. Ik kan vooral niet wachten om in mei m'n nichtjes en neef weer te zien (want in mei ga ik dus hoogstwaarschijnlijk weer). In de week dat ik in Italië was heb ik ook m'n vriend leren kennen, via Tinder. Toevalligheid at its finest, want hij woont/studeert in Groningen en was net die week ook in Varese bij zijn familie. We ontmoette elkaar voor het eerst in Rotterdam een week later en hoewel ik dacht dat het bij een keer zou blijven (want Rotterdam - Groningen is nog best een afstand) volgde vele meer weekenden (Groningen is trouwens een hele leuke stad) en nu zijn er alweer twee maanden verder. Trouwens altijd geroepen dat ik een Italiaans vriendje wilde (want what's not to love about Italians) en here I am. Haha. En nu is het eind december en zijn we twee dagen verwijderd van 2017. And 2017 is very very welcome.

Ik wens jullie allemaal een super nieuwjaar toe! 

You Might Also Like

0 reacties