Dear diary (you win some and you lose some)

Zo. Het is weer eens tijd voor een artikel waarin ik bespreek wat er de laatste weken allemaal zo'n beetje door m'n hoofd spookt. Ru...

Zo. Het is weer eens tijd voor een artikel waarin ik bespreek wat er de laatste weken allemaal zo'n beetje door m'n hoofd spookt. Rustig maar, het is niets negatiefs (want ik had afgesproken om niks meer negatiefs op mijn blog te delen). Het zijn gewoon wat hersenspinsel die naar mijn mening wel even gedeeld kunnen worden, want dat is eens in de zoveel tijd ook wel goed.


Als eerst wil ik even delen dat ik véél over mezelf geleerd heb de afgelopen weken, met behulp van verschillende mensen. Ik ben een vreselijke, verschrikkelijke, mega overthinker. Ik lijd er bijna aan. Maar echt, ik maak van elke mug een olifant van wel 5000 kilo. Elk minuscuul dingetje, dat zich ook maar één keer tussen mijn gedachten bevindt, heeft zomaar de mogelijkheid zich opeens te ontpoppen tot iets wat dan vervolgens voor weken, soms wel maanden (een enkele keer heb ik er zelfs jaren last van gehad), mijn gedachten niet verlaat. En hoewel de meesten van die mega grote topics in mijn hoofd niet eens van toepassing op mij zijn of gewoon nergens op slaan (vaak is het één groot ding, wat maanden in mijn hoofd zit en dan opeens is het weer een probleem/dilemma/zorg van niks en is het compleet vergeten), is het toch zo moeilijk om het gewoon in één keer forever and always te vergeten, ook al weet ik diep in m'n hart dat dat gewoon het meest voor de hand liggend en het best voor mij is. Anyway, ik weet dat dit gedoetje, wat zich momenteel in mij afspeelt (anders zou ik er niet over schrijven), binnenkort weer vergeten is. Voor nu moet ik gewoon blijven ademen, helder blijven denken - of gewoon helemaal niet, dat is waarschijnlijk nog beter - en vrolijk blijven! Oh ja, en wat dat ding waar ik nu dan zo over aan het nadenken ben dan is, zeg ik lekker niet. Gewoon van die typische dingen waar elke bijna volwassene wel eens tegenaan loopt. Nothin' to worry. :)

Het tweede wat ik de afgelopen weken geleerd heb, is: MEN SUCK. Grapje. Dat is wel heel erg over één kam scherend. Ik ga eens lekker straight to the point zijn en zeg het maar gewoon: last weekend I finally (ja) hit first base. En nu mogen jullie allemaal lekker gaan uitzoeken wat dat nou betekent, mocht je dat niet weten (en dat is niet eens zo gek, trouwens, als je 'niet van mijn generatie' bent). En goed, het is misschien niet heel netjes wat ik nu ga doen, maar ik noem toch geen namen en de kans dat 'hij' dit leest is toch best wel klein: het is erna niet helemaal gelopen als ik had gewild, maar dat zal wel iets te maken hebben met awkwardness of zo. Ik neem 't 'm niet kwalijk. Met die eerste zoen (there, I said it) heb ik dus wél iets gewonnen (ervaring, hmm) en iets verloren: geen awkward gevoelens en zo.

Dan is er nog iets als het hebben high hopes en high expectations (over het hebben van verwachtingen heb ik al eerder geschreven, klik hier als je benieuwd bent). Het ene moment bevind je je in de zevende hemel en het andere moment ben je zojuist keihard naar beneden gedonderd, omdat de persoon in kwestie niet helemaal doet of zegt wat je had verwacht. Tja, dat gebeurt nou eenmaal. Maar ik ben een enorme dromer en soms lijkt het wel alsof ik nog nooit van de term 'realistisch denken' heb gehoord. Dus even een note naar mezelf toe: afstand is stom en meestal komt er niet veel goeds van, dus stop met verliefd zijn en ga realistisch denken (en focus je 100% op het leven hier).
Als ik dat niet doe, win ik een overdosis aan dopamine, maar verlies ik de persoon in kwestie misschien wel (goh, wat ben ik lekker doorzichtig. Ahum). En als ik dat wél doe dan win ik tenminste een leuk gesprek every once in a while (en wat daar dan weer uit voorkomt, want ja, ik blijf dromen...).

Goed. Dat is allemaal gezegd. Out there on the internet, for everyone to read. Maar ik vind het niet erg hoor, anders zou ik er tenslotte niet over schrijven (ook al is het zo'n vaag stuk tekst als wat). Ik ben dus weer veel onduidelijke hersenspinsels, persoonlijke crap een stuk of tien schuingedrukte Engelse termen verder en dat maakt dat dit artikel maar weer tot een einde komt. De levensles die ik dan weer uit al deze gedachtes (of gedachten?!), ervaringen en dingen heb geleerd is: you win some and you lose some. Always.
Trouwens ook een liedje van You Me At Six. En hij is fijn.

Win some. lose some - You Me At Six

Bedankt voor het lezen & veel liefs! X

You Might Also Like

1 reacties

  1. Alweer een goed blog van " LA SPLENDIDA STELLA"
    Over het onderwerp.....oeps...wat zal ik nu schrijven????
    Laat ik me niet over uit!!!¿¿¿¿
    Hoe dan ook, bellissima. Jouw blog zijn altijd leuk en van deze tijd.
    ★☆★

    BeantwoordenVerwijderen