It's a mad world

Afgelopen maandag was ik uiteten met een paar vriendinnen. Het was super gezellig en we hebben heel veel gepraat over onderwerpen waar we no...

Afgelopen maandag was ik uiteten met een paar vriendinnen. Het was super gezellig en we hebben heel veel gepraat over onderwerpen waar we normaal nooit echt over zouden praten. Zo hadden we het over wat we denken dat er komt na de dood. Juist, zware onderwerpen dus, waar je in sommige gevallen liever niet over praat. Natuurlijk hadden we het ook wel over minder zware onderwerpen. Zo hadden we het over het feit dat de wereld eigenlijk zo vreselijk raar in elkaar zit. Ik ben er sinds het gesprek met mijn vriendinnen heel erg over aan het nadenken. Is het niet erg dat de hele wereld om geld draait? Is het überhaupt niet gek dat we alles wat we niet kunnen doen, waar we niet heen kunnen, alle regels die er op de wereld zijn, aan ons zelf te danken hebben? Alles lijkt zo vanzelfsprekend voor iedereen. Mogen er dan geen uitzonderingen zijn op wat we willen doen in het leven? Dit soort vragen zou ik graag in dit artikel willen behandelen, terwijl ik naar een cover van Mad World luister, om lekker in the mood te komen.

Voor het gemak zet ik het liedje waar ik op dit naar luister maar in dit artikel. Naast dat ik het een heel mooi liedje vind, spreekt de tekst mij ook heel erg aan en sluit het perfect aan op waar ik het in dit artikel over wil hebben.


Mad World, origineel gezongen door Gary Jules



''All around me are familiar faces, 
worn out places, worn out faces.
Bright and early for the daily races,
going nowhere, going nowhere.

Their tears are filling up their glasses,
no expression, no expression
Hide my head I wanna drown my sorrow,
no tomorrow, no tomorrow

And I find it kind of funny,
I find it kind of sad.
The dreams in which I'm dying are the best I've ever had.
I find it hard to tell you,
I find it hard to take,
when people run in circles it's a very, very
mad world, mad world''

Dit is het eerste stukje van het liedje. Er wordt gezongen over het feit dat iedereen elke dag naar hetzelfde doet. Elke dag werkt iedereen maar en gaat iedereen naar school. Natuurlijk is hier op het eerste gezicht niks mis mee, er moet tenslotte geld verdiend worden. De tweede en derde zin van het liedje openen daarentegen mijn ogen. Vinden mensen het eigenlijk wel écht leuk wat ze doen? Iedereen is het er vast wel mee eens als ik zeg dat ik later (of nu, in het geval dat je nu al werkende bent) veel geld wil verdienen. Maar waarom draait alles om geld? Eigenlijk ging ik al de mist in bij waar ik de reden noemde waarom iedereen werkt of naar school gaat; om geld te verdienen. Al van kleins af aan worden we eigenlijk klaar gestoomd om te werken. Het is wel logisch, want door te werken kunnen we onszelf in leven houden. Ook moeten we de maatschappij draaiende houden. Maar wat is in hemelsnaam de maatschappij? In mijn optiek is de maatschappij iets wat we helemaal zelf hebben verzonnen, (wat uiteindelijk ook zo is) maar waarom? Alles in de maatschappij draait om geld verdienen, werkelijk alles. En dat maakt me zo boos. Er is zo veel in de wereld, zoveel om te zien, zoveel om te doen, en alles wat we willen of doen, is geld verdienen. Is dat waarom we op de wereld zijn gezet?
Uiteindelijk snap ik het wel. Zonder maatschappij zou de wereld in elkaar storten. Maar is dat niet alleen zo omdat we het zo gewend zijn om in zo'n maatschappij als dit te leven? Moeten we altijd maar meer en meer geld verdienen om voldoening uit ons leven te halen? Volgens mij is het iets van controle. Wat ik ergens ook weer heel goed begrijp, ik houd immers zelf ook erg veel van controle. 

Toch vind ik het maar stom. Het is hetzelfde als met tijd. Tijd is iets wat mensen hebben verzonnen om controle te houden, maar in feite bestaat 'tijd' helemaal niet. Er is wel een zon die opkomt of de lucht die langzaam pikzwart wordt. Ook worden er mensen geboren en er gaan mensen dood. Maar waarom hebben we de uren, minuten en seconden verzonnen? Om controle te hebben. Er is een quote die hier goed op aansluit: 

Time doesn't exist, clocks do.

Ook heb ik ooit iets op Tumblr gelezen wat me hier heel erg over deed nadenken. Ik heb de foto opgezocht en het verhaaltje wat er stond was dit:

Try to imagine a life without timekeeping. 

You probably can't. You know the month, the year, the day of the week. There's a clock on your wall or the dashboard of the car. You have a schedule, a calendar, a time for dinner or a movie. Yet all around you, timekeeping is ignored. Birds are not late. A dog does not check it's watch. Deers do not fret over passing birthdays. 
Man alone measures time.
Man alone chimes the hour. 
And, because of this, man alone suffers a paralyzing fear that no other creature endures. 
A fear of time running out.

Dit verhaaltje heeft -opnieuw, haha- mijn ogen geopend. We zijn bang voor tijd die opraakt. Terwijl tijd in de zin van uren, seconden en minuten, iets is wat we helemaal zelf hebben verzonnen. Dus zijn we bang voor iets wat we zelf hebben gecreëerd. Misschien is dit een beetje een overdreven stelling, maar ik kan nog veel meer voorbeelden bedenken waaruit blijkt dat we eigenlijk tegen worden gehouden door dingen die we zelf bedacht en gecreëerd hebben, om te doen wat we eigenlijk willen doen. Het is bijzonder als iemand een wereldreis maakt, terwijl het iets is wat iedereen zou moeten kunnen of willen doen. (tenzij je reizen verschrikkelijk haat, ofzo) Natuurlijk moet je geld hebben om te kunnen reizen, je moet de vliegreis kunnen betalen, of de taxi, maar als je er maar net te lang over nadenkt, is het zo raar. Want waarom zou je geld moeten hebben, om de wereld te kunnen zien. De wereld is van niemand. De wereld is van iedereen. 
Ik vind het ook zo vreemd dat de meeste mensen tegenwoordig geen waardering hebben voor mensen die bijvoorbeeld muziek maken op straat. We lopen ze geërgerd langs en we denken er niet over om hem of haar geld te geven. Natuurlijk is dat niet iets wat moet, maar waarom kunnen mensen niet gewoon lachen naar diegene die dolgelukkig is omdat hij/zij muziek maakt? Mensen vinden het misschien raar dat een man zomaar op straat een gitaar gaat bespelen en er nog geld voor vraagt ook. Maar het is toch juist leuk dat er bijvoorbeeld midden in de stad opeens muziek wordt gespeeld? Zo kan je er ook tegenaan kijken. Je kunt naar de straatmuziekkant lachen, en als je in een erg goede bui bent gooi je €2,- euro in de hoed die voor de man  ligt. Maak je hem ook meteen blij. 

''Went to school and I was very nervous.
No one knew me, no one knew me.
Hello teacher tell me, what's my lesson?
Look right through me, look right through me.

And I find it kind of funny,
I find it kind of sad,
the dreams in which I'm dying are the best I've ever had.''

Soms lijkt het wel alsof vanaf het moment dat we de dramatische en lastige tienerjaren naderen, alle dromen, dingen die we willen doen of zien, sneaky en geheel onopgemerkt uit ons worden gezogen. Wellicht weer overdreven, maar we worden wel geleerd om zoveel mogelijk geld te verdienen. We worden geleerd om de maatschappij draaiende te houden. Beroemd worden? Gaat je toch niet lukken. De wereld zien? Zorg eerst maar dat je genoeg geld hebt verdiend. Vooral het tweede is misschien een beetje waar, maar waarom moet alles gezien worden vanuit het punt dat geld belangrijker is? Geld is helemaal niet belangrijk! Mensen lijken altijd te vergeten wat echt belangrijk is. Namelijk te kijken naar wat je wel hebt, lief te hebben, de wereld waarin ze leven te appreciëren. Mij is letterlijk verteld dat het me nooit zal lukken om een grote blog te runnen. Dat het me nooit zal lukken om er mijn geld mee te verdienen. Natuurlijk is het lastig om door te breken met zoiets als een blog, aangezien heel het internet er vol mee staat. Maar wat is er mis met een beetje dromen? Moet ik dan maar verplicht mijn geld verdienen met een kantoorbaan? Iets wat zekerheid en controle (hey again) bied?

Ik wordt er gek van dat er van mij wordt verwacht om altijd maar realistisch te denken. Natuurlijk is het belangrijk dat je in sommige situaties realistisch blijft denken, maar opnieuw, wat is er mis met dromen? Waarom moet alles altijd maar realistisch zijn, zo zijn zoals iedereen dat verwacht? Waarom kunnen er geen uitzonderingen zijn? Waarom is me geleerd dat gave dingen doen die anderen niet doen niet aan mij besteed zijn? Dit zijn een heleboel vragen waar ik helaas geen antwoord op weet. Gelukkig heb ik heel veel mensen in mijn leven die achter me staan en me heel vaak vertellen dat ik alles kan wat ik wil. Maar om een of andere reden heb ik altijd gedacht dat het niet aan mij was om bijzondere dingen in mijn leven te doen of om een bijzonder leven te leiden. Gelukkig ben ik daar nu een beetje vanaf en ben ik er zwaar van overtuigd dat ik alles kan bereiken wat ik wil. Maar ik vind het zo jammer dat zoveel mensen dit niet denken van zichzelf. 

Dit is voor mijn doen een redelijk lang artikel met veel verschillende onderwerpen die samen duidelijk maken waarom ik de wereld zo raar vind. Ik heb zo vaak het gevoel dat mensen vergeten waar het leven echt om draait: liefhebben en liefde geven, maar vooral genieten. (ik voel me echt een hippie nu) Ik hoop in ieder geval dat ik mijn punt duidelijk heb kunnen maken. Zo niet, het liedje verteld pretty much wat ik nou eigenlijk wil zeggen, haha. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. Wat vinden jullie van de maatschappij, het hele 'je moet geld verdienen om een goed leven te kunnen leiden' en hoe de wereld in elkaar steekt? Losbranden in de comments mag. :)



Bron(nen): Tumblr, Wikipedia || Afbeelding(en): WeHeartIt

You Might Also Like

2 reacties

  1. Wow, wat een mooi artikel. Lang, maar het bleef me boeien! Dit is namelijk precies omschreven hoe ik me ook vaak voel. Ook over dat genieten inderdaad. Iedereen raast altijd maar door in het dagelijks leven, school, werk, haasten. We kunnen niet zonder tijd maar de tijd is ook best 'beklemmend' of zoiets. (Ik zou nog veel meer hierover willen zeggen maar dan wordt het een rommelige en lange reactie denk ik, dus ik laat het hierbij).

    Mooie cover trouwens!
    liefs, Luna.

    BeantwoordenVerwijderen