Back to reality - Challenge.

Ja, we moeten er allemaal aan gaan geloven. School begint weer of je moet weer beginnen met werken. (Of als je in een ander deel van het lan...

Ja, we moeten er allemaal aan gaan geloven. School begint weer of je moet weer beginnen met werken. (Of als je in een ander deel van het land woont ben je al begonnen.) In ieder geval, mijn laatste weekend van de zomervakantie zit er bijna op. (Gelukkig heb ik maandag ook nog vrij, dat dan weer wel.) En oh, wat kijk ik er tegen op.

Niet zo zeer om het naar school gaan zelf hoor, meer omdat ik onzeker ben, over mijn stem. En oh, wat haat ik dat. Ik kán gewoon niet mezelf zijn op school. Ik ben zo stil en blegh... Ik haat het. Dit komt gewoon omdat er zoveel is gebeurd. Ik ben gewoon bang voor wat er gaat komen. Ik heb dit jaar een hele andere, en een véél drukkere klas en ja... Ik weet het gewoon niet.


Nu kan ik 2 dingen doen: Zielig gaan lopen doen, hopen dat iemand mij goede moed influistert, hopen op het ergste en het maar over me heen laten lopen. Of, ik spreek mezelf wat goede moed in en ik maak er een een leuk en gezellig jaar van.
Natuurlijk kies ik voor het laatste en ik hoop deze vibe vast te houden tot school begint. (Mijn change of feelings ligt ook aan mijn hormonen, zegt mijn vader.) Om dit gevoel vast te houden heb ik een challenge voor mezelf bedacht, namelijk deze:

De bedoeling van deze challenge is dat ik langzaam mijn zelfvertrouwen opbouw, in stappen. (Oh mijn god, het klinkt zo stom, vind ik.)

- Een vinger opsteken in de klas.
- Een voorstel doen.
- Een praatje met iemand maken die ik niet heel goed ken. (Binnen en buiten de klas.)
- Iets vragen aan een onbekende. (Binnen en buiten school.)

Dit is wat ik allemaal makkelijk wil kunnen. Ik ga het doen in deze volgorde, van makkelijk naar moeilijk. Want ja, iets vragen aan een onbekende, bijvoorbeeld aan een Albert Heijn-medewerker waar de Parpadelle staat, vind ik moeilijk. Dat durf ik, hoe stom het ook is, vaak niet.


Het is echt niet zo dat ik een héél overdreven stil meisje ben hoor. Ik lach veel met vriendinnen en ik praat wel veel. Maar ik wil meer praten, ook gewoon op school en buiten school. Ik wil dat mensen mij gaan zien als een leuke, spontane meid. Dat wil ik en dat gaat ook gebeuren. :)

Heel dit gedoe heeft me echt een paar dagen flink depri gemaakt, maar ik voel me nu wel weer goed. Ik ga gewoon vrolijk zijn, grapjes maken enz. I'm gonna do it!

Dit artikel heeft weinig te maken met fashion en beauty, sorry daarvoor. Binnekort komt er weer een artikel aan over mode of beauty. Waarschijnlijk over de najaarsmode, hoe erg ik daar ook tegenop kijk... (Van mij mag het altijd zomer blijven, haaha.) Hopelijk vonden jullie dit artikel wel leuk. Hebben jullie een onzekerheid of challenge?

You Might Also Like

2 reacties

  1. Oh, ik heb precies dezelfde onzekerheden. Je zou het niet denken omdat ik vanallles op the internet zet,maar in het 'normale' leven hoor je amper iets van mij. Meer het 'achteraan in de klas zitten' type en de kat uit de boom kijken. Ik ga je doelen ook proberen na te even en meer solcialer (proberen te) zijn =] Veel succes

    BeantwoordenVerwijderen