Schrijven.

Iets heel leuks om te doen vind ik schrijven. Dat is misschien wel duidelijk omdat ik veel blog, maar verhalen schrijven vind ik ook leuk. H...

Iets heel leuks om te doen vind ik schrijven. Dat is misschien wel duidelijk omdat ik veel blog, maar verhalen schrijven vind ik ook leuk. Het probleem is alleen dat ik nooit ver kom met mijn verhalen, altijd loop ik vast. Ik vind het makkelijker om korte stukjes te schrijven, ondanks dat ik lange verhalen leuker vind. Het lijkt mij wel leuk om een paar stukjes te laten zien van verhaaltjes die ik heb geschreven. Enjoy!





Het volgende stukje heb ik gisteravond geschreven, het idee kwam opeens in mij op en ik besloot het uit te werken in Word, ik ben alleen (nog niet) verder gekomen. Ik weet niet waar de jongen het over heeft, ik weet niet wat het probleem is, alleen dit kwam in mij op:

''Ik stak een sigaret op. ''Wil je ook?'', vroeg ik. Ik stak een pakje sigaretten naar Joël uit. ''Nee.'', zei Joël. Hij staarde strak voor zich uit. ''Is er iets?'', vroeg ik terwijl ik een trekje van m'n sigaret nam. Joël schudde langzaam nee, maar bleef voor zich uitstaren. ''Wat?!'', vroeg ik met een luidere stem, geïrriteerd door zijn onduidelijkheid. Het is alsof Joël terug bij de werkelijkheid kwam, want hij staarde niet meer voor zich uit en keek bedenkelijk om zich heen. ''Het is gewoon... Ik kan het niet meer.'' Een stilte volgde. ''Jenna, we kunnen het niet eeuwig verborgen houden.'' Hij keek mij met een sirieuze, lichtelijk boze blik aan. Ik nam nog een trekje van mijn sigaret en keek wezenloos naar de grond. Mijn voeten schuifelde over de grond. ''Weet ik, je hebt gelijk. Maar vertellen is ook geen optie, of wel?''

Het volgende stukje dat ik wil laten lezen is een langer verhaal, bestaande over 2 hoofdstukken, maar het is nog lang niet af. Het gaat over een meisje die samen met haar moeder in een oud, vies huis woont. Haar moeder mishandeld haar. Mocht je het verhaal verder willen lezen, klik hier. Dit is een stukje van het verhaal:

''Hey mam!'', zei ik zo opgewekt mogelijk. Erg overtuigend klonk het niet. ''Hey.'', zei mijn moeder ongeïntereseerd. Ze keek mij weer niet aan. Ik probeerde te blijven lachen. ''Hoe laat is het?'', vroeg ik gemaakt vrolijk. Mijn moeder zuchtte. ''Kijk op de klok dan.'', zei mijn moeder, terwijl ze langzaam in haar koffie roerde. ''Mam, die is kapot!'', schreeuwde ik. Mijn moeder en ikzelf schrokken van mijn uitval. Voor 2 seconden, keek mijn moeder mij vol ongeloof aan, een beetje arrogant. Mijn moeder stond op van de tafel en liep naar de keuken. Het kopje, nog vol met koffie, gooide ze boos in de wasbak. ''Gore, koude koffie.'', mompelde ze tegen zichzelf. Ik sloeg mijn ogen neer. Mijn moeder bleef bewegenloos staan. ''Dan ga je een nieuwe kopen.'', zei mijn moeder toonloos. 'Maar we hebben geen geld.', spookte door mijn hoofd. Ik wilde wel, maar ik zei het niet hardop. Mijn moeder haalde de woorden uit mijn mond. ''Maar ja, wij hebben geen geld. Alleen dit vieze, oude huis.'', zei mijn moeder. Ik wilde van alles roepen; dat ík het huis altijd opruimde, dat zij altijd maar dronken was en dat ze niet goed voor ons zorgde. Ik hield me in. ''Waarom ga jij niet eens iets doen, steek 's je handen uit de mouwen.'', zei mijn moeder, net zo toonloos als haar vorige zin. Er knapte iets in mij. Ik was van mijn stuk gebracht. Wát zei ze? Mijn hoofd bonkte. ''Wát zeg je?'', schreeuwde ik, zonder na te denken over de gevolgen. Schreeuwen tegen mijn moeder was nooit goed als ze buien zoals deze had. Mijn moeder draaide zich om maar ik bleef verder schreeuwen. ''Jij bent degene die hier geen ene flikker uitvoerdt. Ik ruim op, ik maak schoon, ik maak je wakker als je weer eens ladderzat op het vieze bed van je ligt!'' Schreeuwde ik. Mijn hart bonkte in mijn keel. Even was het stil. Met geknepen ogen keek mijn moeder mij aan. Ik bestefte niet wat ik had gezegd en wat er zou kunnen gebeuren, maar tegelijkertijd ook weer wel. Met grote stappen kwam mijn moeder op mij af en ik deinsde achter uit. Ik probeerde met mijn armen mezelf te beschermen, maar het was al te laat. Mijn moeder had mij vollop op mijn wang geraakt. Mijn wang klopte en even werd ik duizelig.


Het laatste stukje dat ik jullie wil laten lezen gaat over 'The Hunger Games', het is gebasseerd op het verhaal alleen heb ik andere personages en een andere situatie gebruikt. Hier is een stukje van het verhaal:

Op dat moment schuift iemand het kapotte douchegordijntje naar de zijkant. Het is Alex. Ik draai me om naar de muur en bedek mijn borsten met de onderkant van mijn armen. Alex komt naast me onder de douche staan, hij zegt niks. Na een paar seconden pakt hij de bovenkant van mijn arm en beweegt zijn hand naar de mijne. Even later trek ik mijn hand terug en druk ik mijn nagels in mijn bovenarmen. Ik bijt op mijn lip. ''Ik...'', krijg ik er met moeite uit. Ik draai me om en leg mijn hoofd op Alex' gespierde borst. Ik sla mijn armen strak om hem heen, hij doet hetzelfde. ''Het komt wel goed.'', fluisterdt Alex, zo zachtjes dat je het bijna niet kunt horen. ''Ik weet het niet Alex.'', zeg ik snikkend. ''Mijn moeder heeft heel veel bonenn, misschien wel 60, in die bol gedaan...'' Het is stil. Te lang. Ik kijk recht in Alex zijn ogen.Waterdruppeltjes lopen over zijn prachtige gezicht. Hij kijkt geschrokken. Ik zucht. ''Zo vaak?'', vraagt Alex vol ongeloof. ''De kans blijft klein dat je getrokken wordt. En wie zegt dat je niet kunt winnen?'' Ik druk mijn hoofd in Alex' buik. ''Ik kan niet winnen...'', zeg ik mompelend en smoorend, je hoort het  bijna niet. Opnieuw rollen de tranen over mijn wangen. Alex pakt mijn gezicht vast. ''Het komt goed. Ik beloof dat wij vanavond samen zitten, genietend van lekker eten en het feit dat we samen niet getrokken zijn.'', zegt hij. Hij geeft een kus op mijn haar. Ik leg mijn hoofd opnieuw op zijn borst. Kon dit moment maar eeuwig duren. ''Waar halen we het lekkere eten vandaan dan?'', vraag ik na een tijdje op een plagende manier. Alex glimlacht. ''Komt goed!'' Ondertussen pakt hij nog wat groene zeep van het plankje en gebaart dat ik me om moet draaien. Alex zeept mijn haren in. Ik voel zijn ruwe handen door mijn haar gaan, hij masseert het. ''Dankjewel.'', fluister ik.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om deze stukjes te lezen, als jullie meer stukjes willen lezen of misschien een heel verhaal, (Voor zover ik het af heb.) kunnen jullie mij dat gerust laten weten. Schrijven jullie ook weleens?



Afbeelding(en): WeHeartIt

You Might Also Like

4 reacties

  1. Wat leuk, ik hou ook zoveel van schrijven, ook verhalen! Ik heb wel een beetje hetzelfde probleem als jij heheh. :) Je schrijft best goed, leuk om eens te lezen! xo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel leuk om te lezen! zelf vind ik schrijven ook onwijs leuk, elkaar volgen? (:

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuke blog meid! Zin om elkaar te volgen? Let me know ;)

    Groetjes uit Amsterdam!

    http://juicyconfashions.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wow wat heb jij een leuke blog zeg. Ik vind je header trouwens ook super leuk en inspirerend.

    xx

    www.styleofpurity.com

    BeantwoordenVerwijderen